روزنوشت های یک دانشجوی شریف



نمیدونم چرا تصمیم گرفتم وبلاگ بزنم!

خیلی وقت بود بهش فکر می کردم.

شاید به خاطر این که میشه طولانی تر نوشت شایدم به این خاطر که تصویر خوبی از کسایی که وبلاگشونو دنبال می کردم در ذهنم ثبت شده و اینو تعمیم به همه اهالی اینجا دادم ولی هر چی که هست امیدوارم این یه کارم هم نصفه نیمه نمونه!

احتمالا الان اگه یه لقب بخوان بهم بدند که صد درصد صحیح باشه فعلا یه چیزه:

 

                                                                پدر نیمه کار رها کردن تکِ تکِ امور!

 

 

پ.ن:انشالله که خدا کمک کنه این ویژگی بدو بتونم تغییرش بدم!امیدوارم!


تبلیغات

محل تبلیغات شما

آخرین مطالب

محل تبلیغات شما محل تبلیغات شما

آخرین وبلاگ ها

آخرین جستجو ها

شاره کم سنه اخبار جامع استان تهران modelmode در غبار عشق دهکده ابزار سازه های وب Nattalia مجله فناوری گویا آی تی Katie کفش راد